- عهدشكني، سيره ي قوم بني اسرائيل در آیه ی 64 سوره ی بقره
- رحمت گسترده ي خداي تعالي در آیه ی 64 سوره ی بقره
- مسخ جمعيتي از قوم بنياسرائيل در آیه ی 65 سوره ی بقره
- مؤمنانِ پندپذیر در آیه ی 65 سوره ی بقره
- تغییر و تبدیلِ خطاب در آیه 67 سوره ی بقره
- ریشه ی «إستهزاء» در آیه 67 سوره ی بقره
- تسريع امر الهي، بدون تعلّل و فوت وقت
- أمانتداري حضرت موسي؟ع؟ در انتقال وحي در ایه ی 69 سوره ی بقره
- رنگ زرد، موجب شادابي نگاه و نظر در آیه 69 سوره ی بقره
- بي ادبي و جسارت به كلام خدا در آیه ی 70 سوره ی بقره
آخرین مطالب
امکانات وب
عهدشكني، سيره ي قوم بني اسرائيل
«ثُمَّ تَوَلَّيْتُم مِّن بَعْدِ ذَلِكَ»؛ از کلمه ي «ثُمَّ»- که نشان دهنده ی «فصل» است- استفاده میشود که بنی اسرائیل پس از مدتي، پیمانشکنی کردند.[1] لفظ «ذلک» نيز اشاره به جریان أخذِ میثاقِ مؤکد دارد،[2] يعني؛ سپس بعد از این جریان، شما رویگردان شدید.
سیره ی عهدشکنی قوم بنی اسرائیل به حدّی بود که قرآن كريم در جای دیگري نيز آنان را مورد لعن و نفرین خود قرار ميدهد؛ چنانکه در آیه ی 13 از سوره ی مائده میفرماید: «فَبِمَا نَقْضِهِم مِّيثَاقَهُمْ لَعَنَّاهُمْ»؛ آغاز پیدایش عهدشکنی آن زماني است که عذاب از آنها برطرف ميشد، و لکن به محض این که عذاب مرتفع مي بر آستان حضرت دوست...ادامه مطلب
. رحمت گسترده ي خداي تعالي
«فَلَوْ لا فَضْلُ اللَّهِ عَلَيْكُمْ وَ رَحْمَتُهُ لَكُنتُم مِّنَ الْخَاسِرِينَ»؛ اگر فضل و رحمت خداوند در كار نبود، شما از خاسران- یعنی جهنّمیان- میشدید. تعبیر به «فَضل» اشاره به این نكته است که بنی اسرائیل، تا جايي با دستورات خداوند مخالفت كرده و در گناهِ نافرماني غوطهور شده بودند که به هيچوجه مستحق پاداش نبودند، و لكن پاداشی که به آنها عنايت شد پاداش تفضلی بود و نه استحقاقی.
و تعبیر نمودن به «رحمت» بدين جهت است که نقض عهد با وجود این معجزه ي بزرگ- یعنی رفع عذابي كه از ناحيه ي كوه طور در انتظار آنان بود- معصیت بزرگی است و کیفر سختی دارد، ولی خداوند از سر رحم بر آستان حضرت دوست...ادامه مطلب
مسخ جمعيتي از قوم بنياسرائيل
در اين آيه، روح نافرمانی بنی اسرائیل را به گونه اي ديگر بیان میکند، خداوند امر نمود؛ از ايام هفته، روزهاي شنبه حق صيد و ماهيگيري نداريد، و از آنجايي كه اين دستور يك امتحان الهي براي بني اسرائيل بود - تا حدود و میزان اطاعت پذيري اين قوم ثابت شود- در طول هفته، روزهاي شنبه ماهی های بسياري در كنار ساحل جمع ميشدند. اما متأسّفانه اين عده، با حیله گری و ترفند خاصي[1] به صيد ماهي ميپرداختند! خداوند نيز آنان را مسخ کرده و به شکل میمون در آورد.
این ماجرا در آیات ۱۶۳ تا ۱۶۶ از سوره ي اعراف نيز- به شكل ديگري- مطرح شده است؛ از قبیل این که آيا مسخ اين گروه جسمانی بود بر آستان حضرت دوست...ادامه مطلب
مؤمنانِ پندپذیر
«وَ مَوْعِظَةً لِّلْمُتَّقِين»؛ خدای تعالی در این بخش از آیه می فرماید: ما آنچه بر سر یهود آمد را موجبِ فزونی بصيرت در معرفت و ايمان براى اهل تقوا قرار داديم تا آنان بر تقوا و پرهيزكارىِ خود استوار و ثابت تر شوند.[1] و البته، مؤمنین کسانی هستند که از این جریانات پند و اندرز میگیرند. چنانکه در جمله ی «هُدىً لِلْمُتَّقِينَ» نیز، تنها متقین بودند که قرآن را راهنما و هادیِ خود دانسته و از آن استفاده میکنند.[2]
[1]. طیب، سيد عبدالحسين(1378هـ ش)ج2، ص54.
[2]. طب‍رس‍ی، فضل ب‍ن ح‍س‍ن(1428هـ ق)ج1، ص266.
+ نوشته شده در دوشنبه نوزدهم تیر ۱۳۹۶ساعت ۹ ب.ظ توسط سعید شر بر آستان حضرت دوست...ادامه مطلب
تغییر و تبدیلِ خطاب در آیه
«وَ إِذْ قَالَ مُوسىَ لِقَوْمِهِ»؛
سؤال: چرا در آیات پيشين، خطاب به بنی اسرائیل بود ولي این آیه خطاب را متوجه حضرت موسی علیه السلام كرده است؟
جواب: آياتِ مورد اشاره- كه در متن سؤال آمده- جمله ی معترضه و به منزله ي شرحي است براي آياتي كه بعد از اين پنج آيه- يعني از آيات 61 تا 67- ميآيد. از اينرو به سیاق آیه ضربه ای وارد نشده است.[1]
[1]. برای اطلاعات بیشتر، ر.ک: طباطبايى، سيد محمد حسين(1417هـ ق)ج1، ص199 و ۲۰۰.
+ نوشته شده در دوشنبه نوزدهم تیر ۱۳۹۶ساعت ۹ ب.ظ توسط سعید شریفدینی | بر آستان حضرت دوست...ادامه مطلب
ریشه ی «إستهزاء»
«أ تَتَّخِذُنَا هُزُواً»؛
سؤال: سرچشمه ی «إستهزاء» چیست؟
جواب: سرچشمه ي لفظ مزبور، عداوت، تکبّر و تحقیر مردم است. و این، يك صفتِ دروني است كه از نگاه قرآن، مطرود و مذموم است. آری، اين كلمه، روح لجاجت، خصومت و تمرّد بني اسرائيل را میرساند که به پیامبر خويش نسبت استهزاء ميدهد!
لازم به ذکر است؛ دين مقدس اسلام، إستهزاء را حتي اگر عنوان ایذائی هم نداشته باشد، حرام میداند. همچنین؛ كلمه ي «هُزُواً»- همچون واژه ی «کُفُواً»- دارای سه قرائت است.[1] کلمه ی مزبور به معنای «شوخی مخفیانه» بوده و اگر به باء متعدّی شود مانند «هَزِئْتُ بِه»، به معنای «إستهزاء» است.[2] و لکن در همه ی بر آستان حضرت دوست...ادامه مطلب
تسريع امر الهي، بدون تعلّل و فوت وقت
«فَافْعَلُوا مَا تُؤْمَرُونَ»؛ مأموریت بنی اسرائیل ذبح گاو بود تا هرچه زودتر عضوی از اين حيوان به بدن مقتول زده شود. لهذا معنای آیه چنین است: ذبح کنید آنچه خداوند شما را بدان امر نموده است. به معناي ديگر؛ در انجام اين امر الهي كوتاهي نكنيد و آنچه را خداوند ميفرمايد، با سرعت و بدون هیچگونه وسوسه و تردیدی به مرحلهي اجرا در آوريد.[1]
[1]. قرائتی، محسن(1383هـ ش)ج1، ص134.
+ نوشته شده در سه شنبه بیستم تیر ۱۳۹۶ساعت ۹ ب.ظ توسط سعید شریفدینی | بر آستان حضرت دوست...ادامه مطلب
أمانتداري حضرت موسي علیه السلام در انتقال وحي
«قَالُوا ادْعُ لَنَا رَبَّكَ يُبَيِّن لَّنَا مَا لَوْنُهَا قَالَ إِنَّهُ يَقُولُ»؛ چرا حضرت موسی علیه السلام هر بار در پاسخ به قوم بني اسرائيل، از واژه ي «إِنَّهُ يَقُولُ» استفاده مي نمود؟
جواب: قرآن کریم در صدر ماجرای مزبور به نقل از حضرت موسی علیه السلام اینگونه فرمود: دستور خداوند به شما چنين است كه گاوي را آورده و آن را ذبح كنيد؛ آنگاه هنگامی که پرسش بنی اسرائیل بالا گرفت سن و رنگ و سایر شرایط آن را نیز تعیین نمود. و لهذا، به جهت آن که بنی اسرائیل در هر مرتبه جناب موسی علیه السلام را مورد خطاب خود قرار داده و از ایشان میخواستند که از خ بر آستان حضرت دوست...ادامه مطلب
رنگ زرد، موجب شادابي نگاه و نظر
«إِنَّهَا بَقَرَةٌ صَفْرَاءُ فَاقِعٌ لَّوْنُهَا تَسُرُّ النَّاظِرِينَ»؛ واژه ی «صَفراء» به معناي زرد، و واژه ی «فَاقِع»- اسم فاعل از فَقَعَ یَفْقَعُ[1]- به معنای پر رنگ و خالص،[2] زردی شدید[3] و یک دست است كه غالباً براي رنگ زرد به کار می رود. بنابراین، مقصود از جمله ی «صَفْرَاءُ فَاقِعٌ لَّوْنُهَا» زردی است که رنگش زرین و خالص باشد.[4] کلمه ی «تَسُرُّ» يعني مسرور میکند، و کلمه ی «ناظرین»- به معناي بینندگان- در جایی استعمال میشود که مسئله ي شگفتی در كار باشد تا جائی که در وجود بیننده فرح و نشاط ایجاد كند.[5]
حضرت امام علي علیه السلام پیرامون رنگ زرد چ بر آستان حضرت دوست...ادامه مطلب
بيادبي و جسارت به كلام خدا
«قَالُوا ادْعُ لَنَا رَبَّكَ»؛ مرحوم علامه طباطبایی ميفرمايد: علاوه بر همه ی بیادبی هایی که این گروه در حین تکلّم و نحوهی گویش با حضرت موسی علیه السلام داشتند، از همه مهمتر همین کلام آنان است که گفتند:
«يُبَيِّن لَّنَا مَا هِىَ إِنَّ الْبَقَرَ تَشابَهَ عَلَيْنا»؛ جنس گاو برايمان مشتبه شده، و نگفتند: «انّ البقرة تشابهت علينا»؛ آن گاوِ مخصوص كه بايد به وسيله ی زدنِ دمِ آن به كشته ی بنى اسرائيل او را زنده كنى، براى ما مشتبه شده است. به بیان دیگر؛ آنها ميخواستند بگويند: همه ی گاوها كه خاصيتِ مرده زنده كردن ندارند، و اين خاصيت، مال يك گاوِ مشخص است، كه اين مقدار بر آستان حضرت دوست...ادامه مطلب